Ιταλικά και Duolingo
Όταν καθάρισα με το Proficiency ήμουν ήδη στο 4ο έτος της σχολής. Το Lower το είχα πάρει δύο χρόνια πριν, δηλαδή πρέπει να ήμουν ο τελευταίος του σύμπαντος που είχε καθυστερήσει τόσο. Τουλάχιστον είχα ξεμπερδέψει. Πίστευα ότι το θέμα “ξένες γλώσσες” είχε λήξει.
Ξεχνούσα όμως ότι για τα Αγγλικά το βασικό κίνητρό μου ήταν να καταλαβαίνω τους στίχους των τραγουδιών και να μαθαίνω τη slang τους.
Μετά από ένα-δυο χρόνια άκουγα στα ραδιόφωνα ένα τραγούδι των Passengers. Μαγνήτης η φωνή του Bono, αλλά κάπου στη μέση του κομματιού έμπαινε και ο Pavarotti και το άλλαζε εντελώς. Δεν έδωσα σημασία.
Πέρασε λίγος καιρός. Ήταν περίοδος Χριστουγέννων και ήμουν στην Αθήνα κολλημένος σε μια αδυσώπητη κίνηση λίγο πριν τη Νέα Ιωνία. Απόγευμα νωρίς και είχε σχεδόν σκοτεινιάσει, οπότε ήταν η στιγμή που άναβες τα φώτα. Στο ραδιόφωνο μπήκε αυτό το Miss Sarajevo.
Εκείνη τη στιγμή η μουσική έσβησε τα πάντα γύρω μου. Κι όταν ήρθε η στιγμή που μπήκε στο κομμάτι ο Pavarotti το αυτοκίνητο απογειώθηκε.
Dici che il fiume trova la via al mare
E come il fiume giungerai a me
Oltre i confini e le terre assetate
Dici che come fiume
Come fiume...
L'amore giungerà
L'amore...
E non so più pregare
E nell'amore non so più sperare
E quell'amore non so più aspettare
Από εκείνη τη στιγμή έπρεπε να μάθω Ιταλικά. Όχι να μάθω τους στίχους. Έπρεπε να μάθω τη γλώσσα.
Αυτό κι έγινε. Ξεκίνησα φροντιστήριο κι έκανα όλη την πορεία από το μηδέν. Μετά από περίπου 2μιση χρόνια είχα δύο πτυχία στα Ιταλικά.
Επιτέλους μπορούσα να καταλαβαίνω λίγο πιο καλά αυτή την τόσο ωραία, τραγουδιστή γλώσσα. Το ότι δεν έχει ουδέτερο γένος ήταν οπωσδήποτε ένα πλεονέκτημα. Το ότι δεν έχει το “k” ήταν ένα αστείο.
Αλλά τα χρόνια περνάνε και ξεχνάς. Ξεχνάς λέξεις, ξεχνάς φράσεις, “ho dimenticato tutto”, όπως είπα και στους εξεταστές στις προφορικές εξετάσεις.
Πολλά χρόνια μετά προκύπτει το Duolingo. Το καλό μας Duolingo που έρχεται να βοηθήσει την κατάσταση. Είναι μια εφαρμογή που κάνει αυτό ακριβώς: σε μαθαίνει ξένες γλώσσες. Δωρεάν.
Για να κατακτήσεις μια γλώσσα πρέπει να περάσεις όλα τα set των μαθημάτων που έχει. Το κάθε set αφορά μια θεματική ενότητα όπως π.χ. χρώματα, επιρρήματα, παρελθοντικοί χρόνοι. Σε κάθε set ξεκινάς από πολύ εύκολες ερωτήσεις, οι οποίες στην πορεία δυσκολεύουν και συχνά όταν τελειώνεις ένα set η εφαρμογή σε έχει χτυπήσει κάτω σαν χταπόδι.
Επειδή όμως το Duolingo δε θέλει να σε βασανίσει έχει πολύ ισχυρά στοιχεία gamification σε όλη την έκτασή του: πόντους, βαθμολογία με άλλους παίκτες, επιτεύγματα, ζωές, επίπεδα κ.α. Αυτά τα ωραία πραγματάκια το κάνουν παιχνίδι. Σχεδόν ποτέ δεν έχεις την αίσθηση ότι είσαι σε μάθημα. Αυτή είναι η μεγάλη νίκη του.
Κι αν δε σου φτάνουν όλα αυτά έχει κι ένα πληρωτέο πλάνο που σε κάνει να παίζεις με λίγο λιγότερο άγχος αν δεν τα καταφέρεις στις ασκήσεις. Όχι ότι σου χαρίζει κάτι. Όταν τελειώνεις ένα set πάντα μα πάντα το αξίζεις.
Μου πήρε μόνο ένα χρόνο και δύο μήνες για να τελειώσω τα Ιταλικά. Για χάρη του άφησα στην άκρη δύο-τρία βιβλία που περιμένουν να διαβαστούν. Όμως ήταν μια πάρα πολύ ευχάριστη διαδικασία.
Πλήρωσα μόνο τον τελευταίο μήνα που είχε μπει στα πολύ δύσκολα κι έκανα συνεχώς λάθη, οπότε ήθελα ένα μικρό boost (ή spinta όπως θα έλεγαν και στην Ιταλία) για να τελειώσω.
Δεν είμαι βέβαιος αν τώρα είμαι πολύ καλύτερος στα Ιταλικά από αυτό που ήμουν. Τουλάχιστον έχω αυτό το ωραίο και πολύ μακρύ screenshot ως πειστήριο της προσπάθειας.
Λέω να ξεκουραστώ λίγες μέρες, να διαβάσω κάνα βιβλίο και μετά να δοκιμάσω τα Ισπανικά. Έχουν πολλά “θ” βέβαια που είναι λίγο σπαστικά, αλλά είναι κι αυτά μια χαρούμενη γλώσσα. Πόσο να μου πάρει να την τελειώσω; Τρία χρόνια;
