Μέρα δεύτερη

Η δεύτερη μέρα ήταν η μέρα του ταξιδιού. Αρχίσαμε να ανεβαίνουμε προς το βουνό. Με τελικό, προσωπικό, προορισμό το δάσος. Περίμενα λίγη περισσότερη κατανόηση από τον καιρό. Είχαμε κάποιες διαπραγματεύσεις τις προηγούμενες ημέρες, αλλά τελικά την κρίσιμη στιγμή με πούλησε. Δε φτάνει που στο βουνό η θερμοκρασία είναι -10 από αυτή της πόλης, ήταν και η βροχή που έκανε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα. Όχι ότι δε θα 'μπαινα στο δάσος βέβαια. Έπιασα τα περιοδικά μου. Από τις πρώτες κιόλας γραμμές κατάλαβα πόσο είχε βελτιωθεί η ικανότητα ανάγνωσης μου. Από το WIRED πήρα αρκετές ιδέες γύρω από το design. Πάντα το WIRED μπορεί και το κάνει αυτό το πράγμα, όπως κανένα άλλο περιοδικό. Κράτησα 3-4 ιδέες και υποσχέθηκα στον εαυτό μου επιστρέφοντας να ξαναδεί τα παλιά τεύχη από την αρχή. Περιόρισα τη σύνδεση με τον κόσμο του Web μόνο στο να διαβάζω τους τίτλους των emails.

Μέρα τρίτη

Απάντησα σε ένα email που ήταν κάπως επείγον. Στη συμβατική καθημερινότητα απαντώ την ημέρα σε περίπου 10 emails. Έχοντας αλλάξει το χωροχρόνο, έστω κι ένα email είναι υπόθεση. Πήρα απόσταση από τα πράγματα με ένα τρόπο σχεδόν υπερβατικό. Μπήκα στο δάσος και είδα τον εαυτό μου όπως ο αετός κάνει κύκλους πάνω από το θήραμα μέχρι να το αρπάξει. Βρήκα 100 πράγματα που θέλω ν' αλλάξω από αύριο.

Μέρα τέταρτη

Επανέλαβα την τρίτη μέρα. Με τα περιοδικά και το MacBook μέσα στο δάσος. Χωρίς μουσική, μια κι εκεί ακούς όλους τους ήχους του κόσμου. Ξαναθυμήθηκα τη σκηνή από το The Shawshank Redemption, που ο Freeman πάει στον φράχτη κάτω από τον οποίο ο Robbins του είχε υποσχεθεί ότι θα βρει το δώρο του και τρομάζει με τον ήχο του πουλιού λίγο πριν σκάψει το χώμα. Είδα τους ανθρώπους που είχα δει τις προηγούμενες ημέρες και όσα είχαμε πει, τα ξαναείπαμε ακόμα καλύτερα. Κάναμε σχέδια, συνεχίσαμε να τρώμε και να πίνουμε σε ένα context συνεχούς ευθυμίας, σχεδόν διονυσιακές. Η τέταρτη μέρα ήταν η μέρα που είχε σβήσει σχεδόν εντελώς η ζωή εκτός διακοπών.

Μέρα πέμπτη

Ημέρα επιστροφής στην πόλη. Ποτέ δε φτάνουν τέσσερις ημέρες. Θες μία ακόμα τουλάχιστον. Και μετά ακόμα μία. Και μετά μερικές ακόμα. Όμως ακόμα και τρεις ημέρες πλήρους απομόνωσης είναι αρκετές για να σε βοηθήσουν να επιστρέψεις φρέσκος. Διάβασα τα feeds που είχαν μαζευτεί στο μεταξύ. Κατέγραψα στο Moleskine μου όσα είχα σκεφτεί τις προηγούμενες ημέρες, μετά το απαραίτητο φιλτράρισμα. Κράτησα την υπόσχεση που είχα δώσει τη 2η μέρα. Έγραψα αυτό το post.