Τα καλύτερα νέα apps του 2016: Spark & Bear
Το Spark είναι ένας email client. Το Bear είναι ένας χώρος να κρατάς σημειώσεις. Γιατί όμως είναι τα καλύτερα νέα apps;
Γιατί λύνουν αληθινά προβλήματα
Τι είναι σήμερα το email για πολύ, πάρα πολύ κόσμο; Μια to-do list. Το Spark λοιπόν τείνει στη λογική αυτή (χωρίς όμως να είναι απόλυτα προσανατολισμένο προς τα εκεί). Όσοι το βλέπουν έτσι, τότε έχουν με αυτό ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί εκεί έξω. Πρόκειται στην πραγματικότητα μια παραλλαγή του Mailbox, το οποίο αγοράστηκε από το Dropbox και μετά από λίγους μήνες εγκαταλείφθηκε και κατέρρευσε. Είναι αυτό που λένε ότι την εμπιστοσύνη τη χτίζεις δύσκολα, αλλά τη χάνεις πολύ εύκολα.
Το Spark βοηθάει πολύ γρήγορα τα emails σε αυτά που πρέπει να δεις και σε αυτά που μπορούν να περιμένουν. Σε συνδυασμό με τα φίλτρα του Gmail (αν κάποιος το χρησιμοποιεί με το Gmail βέβαια) γίνεται παντοδύναμο. Το Mailbox πάντως ήταν ακόμα καλύτερο γιατί δεν είχε εξάρτηση από το όποιο Gmail. Το Spark έχει πολύ ακριβές και γρήγορο Search. Επίσης, είναι αρκετά έξυπνο γιατί μαθαίνει από τις συνήθειες του χρήστη του και φέρεται αναλόγως π.χ. στο πότε ένα email είναι σημαντικό και πότε όχι. Τα Quick Answers του είναι χρήσιμα. Συνολικά, μπορεί εύκολα να παραμετροποιηθεί ανάλογα με τις ιδιοτροπίες του κατόχου του. Λειτουργεί λίγο πιο σωστά σε περιβάλλον iOS γιατί εκεί είναι πιο ώριμο. Η έκδοση για macOS είναι πολύ φρέσκια, ωστόσο είναι απόλυτα αξιόπιστη.
Το Bear κάνει ό,τι και το Notes app της Apple. Σε πρώτη ανάγνωση δεν είναι απαραίτητο. Όμως σε σχέση με το Notes είναι πιο γρήγορο και πιο ελαφρύ.
Επίσης, έχει ένα tagging σύστημα χάρη στο οποίο οι σημειώσεις διαχωρίζονται εύκολα και το να ανατρέξεις σε μία παλιά δεν είναι δύσκολο. Τo Search του είναι πολύ καλό. To sync γίνεται άριστα: ο χρήστης σε κάθε υπολογιστή έχει τις ίδιες σημειώσεις ακαριαία.
Πάνω απ’ όλα όμως υποστηρίζει Markdown. Ναι, είναι δωράκι μόνο για τους geeks, αλλά κάποιος πρέπει να τους σκεφτεί κι αυτούς.
Γιατί το καλό design παίζει πρώτο ρόλο
To Spark δεν είναι κάτι εντυπωσιακό στο User Interface του. Είναι απλό και λιτό. Προσπαθεί να μην πάρει θέση, να είναι αρκετά ουδέτερο ώστε να μην προκαλέσει ούτε ενθουσιασμό ούτε απογοήτευση. Όμως είναι καλοσχεδιασμένο και δεν έχει παρά ελάχιστα λαθάκια, τα οποία λογικά λύνονται εύκολα.
Το δυνατό σημείο του Spark είναι στο User Experience. Κάνει αυτά που περιμένεις να κάνει και δε σε εκπλήσσει ποτέ δυσάρεστα. Ειδικά σε iOS περιβάλλον είναι καταπληκτικό. Χάρη σε κάποια gestures γίνεται πολύ ευχάριστο. Το ακόμα πιο ωραίο είναι ότι μερικά επιπλέον χαρακτηριστικά του, που δεν είναι κρίσιμα, έχουν “κρυφτεί” σωστά κι αναδύονται τη σωστή στιγμή. Αυτό είναι μια μεγάλη νίκη του design του Spark.
Το design του Bear είναι το απόλυτο όπλο του: ένα app που πιο κομψό είναι δύσκολο να γίνει. Υποδειγματική τυπογραφία, άψογη διαχείριση του χώρου και του χρώματος και με υπέροχα themes ως bonus. Με δυο λόγια είναι αυτό που θα έπρεπε να ήταν το Notes app. Σου δίνει την αίσθηση ότι εκεί μέσα όλα θα είναι για πάντα καλά. Δεν ξέρω πόσα apps μπορούν να το κάνουν αυτό.
Αλλά και στο UX του είναι σωστό. Αυτά που χρειάζεσαι όσο γράφεις (π.χ. βοήθεια στη Markdown) ή όταν έχεις γράψει (π.χ. πώς να κάνεις export) υπάρχουν μπροστά σου διακριτικά, αλλά δεν είναι κρυμμένα. Τα shortcuts του είναι επίσης σωστά. Κυρίως όμως είναι εστιασμένο σε ένα πράγμα: να σε αφήσει να γράψεις τις σημειώσεις σου. Όλα τ’ άλλα έπονται.
Γιατί τα Business Models τους δείχνουν ισχυρά
Το Spark ισχυρίζεται ότι θα μακροημερεύσει αντλώντας έσοδα από μια επερχόμενη έκδοσή του για ομάδες και οργανισμούς.
Ακούγεται λίγο αόριστο και επισφαλές αυτό βέβαια. Όμως πίσω από το Spark βρίσκεται η Readdle, η οποία έχει να δείξει κι άλλα πολύ καλά apps που φαίνονται να είναι κερδοφόρα. Είναι εντυπωσιακό ότι ο κόσμος στο Twiiter ανάγκασε ουσιαστικά με τις συνεχείς ερωτήσεις του τους ανθρώπους του Spark να γράψουν για το business model του. Τόσο πολύ έχει απογοητευτεί στο παρελθόν. Ας ελπίσουμε να τα καταφέρουν.
Το Bear πιστεύω έπιασε το θέμα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: δίνει όλες τις εκδόσεις του δωρεάν, αλλά το sync, το export σε μερικά formats και τα επιπλέον themes χρειάζονται χρήματα για να δουλέψουν. Και μάλιστα τι χρήματα: μηνιαία συνδρομή, όχι μια κι έξω.
Με άλλα λόγια, από τη μία δείχνει τι είναι και τι μπορεί να κάνει στο μέγιστο βαθμό δωρεάν, αλλά όχι για το σπουδαιότερο feature του, που είναι βέβαια ο συγχρονισμός. Το γεγονός ότι η συνδρομή είναι μηνιαία φέρνει λιγότερα χρήματα αρχικά, αλλά προϋποθέτει ότι ο κόσμος για τον οποίο το app γίνει συνήθεια θα πληρώνει σταθερά. Είναι ένα δίκαιο σύστημα: θέλω να με πληρώνεις όσο σε εξυπηρετώ. Την ίδια στιγμή τα θεμέλια για να τα καταφέρει είναι το UI και το UX design, πράγμα που με κάνει βέβαια να το συμπαθώ λίγο παραπάνω.
Τα τέλεια apps;
Όχι, σίγουρα όχι.
Το Spark για παράδειγμα δείχνει να μην έχει αποφασίσει οριστικά ποιο κοινό το ενδιαφέρει και προσπαθεί να τους καλύψει όλους. Δεν είναι αυτό που λέμε “opinionated software”. Αν δεν πάρει μια πιο αποφασιστική θέση, κινδυνεύει να χάνει σιγά σιγά με τον καιρό κόσμο, ο οποίος θα πηγαίνει σε clients που θα του ταιριάζουν πιο πολύ.
Το Bear πάλι θα ήταν καλά να μπορούσε να κλειδώσει σημειώσεις με password όπως κάνει το Notes. Ή να φτιάχνει στα γρήγορα λίστες για check όπως όταν κάνει κάποιος που πάει στο super market.
Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι και τα δύο είναι σπουδαία apps, που ήρθαν για να εξυπηρετήσουν πολύ κόσμο. Είναι επίσης δύο υποδείγματα στο πώς να φτιάχνεις apps που κάνουν τη δουλειά τους πολύ καλά. Τέλος, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό όλων, και το Spark και το Bear, παρότι ανήκουν σε οικοσυστήματα με τεράστιο ανταγωνισμό, εντόπισαν τα υπάρχοντα προβλήματα και απάντησαν αποτελεσματικά. Πόσο συχνά το βλέπουμε αυτό άραγε;
