11.02.2008

porcupine colors: η εφημερίδα και οι σελίδες της

Το design

Υπάρχουν τόσες ιδέες που μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει σε ένα design όσες και οι ματιές που μπορεί να ρίξει στη ζωή του. Το στήσιμο των εντύπων (περιοδικά & εφημερίδες) ήταν πάντα κάτι που μου άρεσε. Η προηγούμενη έκδοση του website ήταν σε αυτή την κατεύθυνση, απλώς τώρα έγινε πιο φανερή. Αυτό που ήθελα σε πρώτη φάση ήταν περισσότερος, κατά προτίμηση κενός, χώρος στο design. Έτσι αποφάσισα να μετακινήσω το μενού ψηλά στη σελίδα. Σχεδιαστικά ακολούθησα μια ιδέα της Le Monde Diplomatique, έτσι όπως την είδα στο website των SpiekermannPartners και τη βρήκα ευφυή. Για την ιστορία και μόνο, το μενού ήταν το πρώτο που υλοποιήθηκε χρονικά και ποτέ δεν αμφέβαλλα γι' αυτό. Το δεύτερο που ήθελα πολύ ήταν να κάνω το χώρο που παρουσιάζονται οι δουλειές που να μην έμοιαζε με κανέναν άλλο, να χρησιμοποιούσε δημιουργικά τον κενό χώρο και να δίνει μια καλή εικόνα του κάθε έργου, χωρίς πολλά εφέ. Αυτό ήταν κάτι που με δυσκόλεψε πολύ. Θα πρέπει να μελέτησα πάνω από 100 designs εφημερίδων απ' όλο τον κόσμο μέχρι να πάρω την ιδέα. Η εικόνα που φαίνεται στα δεξιά ήταν η ιδέα. Όταν υλοποίησα το αντίστοιχο στήσιμο στο site έμεινα τόσο ευχαριστημένος που δεν τόλμησα να το ξαναπειράξω. Δυστυχώς, στο μεταξύ ξέχασα από ποια εφημερίδα προέρχεται. Χρωστάω λοιπόν τα credits. Τα υπόλοιπα θέματα στο design, ακολούθησαν παρόμοιο σκεπτικό και τελικά είναι στα μάτια μου ικανοποιητικά γιατί στέκονται από μόνα τους, χωρίς την ανάγκη εικόνων. Πράγμα που μας φέρνει στο πιο ενδιαφέρον του design και φυσικά αυτό δεν είναι παρά...

Τα σκίτσα

Έχω γράψει στο παρελθόν για τη σημασία του να είσαι σοβαρός κι όχι σοβαροφανής. Η Ρωξάννη, η γάτα μου, είναι ούτως ή άλλως πρωταγωνίστρια στη ζωή μου. Τα υπόλοιπα είναι αυτά που βλέπετε χωρίς άλλα σχόλια. Βέβαια, τίποτα δε θα γινόταν αν δεν έβαζε το χέρι του ένας εκπληκτικός illustrator, ο [email protected]. Έπιασε ακριβώς αυτό που ήθελα να βγει στο site και το σχεδίασε καλύτερα κι απ' ό,τι ποτέ το φαντάστηκα. Αν δεν κάνω λάθος, είναι πρώτη φορά που βγαίνει δουλειά του στο Web και γι' αυτό είμαι διπλά χαρούμενος. Υπάρχει κι από ένα σκίτσο του Χρήστου σε κάθε σελίδα του site κι ένα ακόμα στην 404 σελίδα του site. Είναι η σελίδα που βγαίνει όταν κάποιος προσπαθεί ν' ακολουθήσει ένα link που δεν υπάρχει ή γενικά από κάποιο λάθος στη διεύθυνση ενός website.

Κώδικας, κώδικας, κώδικας

Όλος ο κώδικας γράφτηκε από την αρχή σε XHTML 1.0 Strict, CSS, όσο για τα Javascript & AJAX εφέ βρέθηκαν από έτοιμα libraries και τροποιοιήθηκαν ανάλογα με τις ανάγκες. Προσπάθησα να κρατήσω τα εφέ σε λογικό επίπεδο έχοντας στο μυαλό μου μόνο πως θα κάνω το usability της σελίδας πιο καλό. To site φυσικά είναι κατασκευασμένο βάσει των Web standards, περνάει τα validation tests και είναι σημασιολογικά σωστό (semantically correct). Είναι προσβάσιμο σε ανθρώπους με αναπηρίες και πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι; Όσο για τον Internet Explorer 6, αποφάσισα να του χαριστώ και να κάνω το site να φαίνεται και σε αυτόν. Όμως του φύλαξα μια έκπληξη. Όσοι το δουν με IE6 θα καταλάβουν. Αυτά είναι τα βασικά με τον κώδικα. Αν ξεκινούσα με το τι έγινε στο .htaccess αρχείο στο server δε θα τελείωνα ποτέ.

Ο χαρακτήρας του website

Από την προηγούμενη έκδοσή του, ήταν φανερό ότι αυτό το site δεν είναι μόνο ένα blog, αλλά κι ένα εργαλείο δουλειάς. Τότε ήμουν μόνος μου, τώρα όχι πια και ο πληθυντικός αριθμός στα κείμενα είναι κάτι λογικό. Πιστεύω πολύ στην ομαδική δουλειά και θέλω να το δείξω αυτό. Κι επειδή αρκετές φορές ήρθαν emails του στυλ: "Όντως κατασκευάζετε websites ή κατάλαβα λάθος;", αυτό έπρεπε να φανεί καθαρά κάποια στιγμή. Τώρα, εντάξει, πολλοί επισκέπτες βλέπουν καχύποπτα τέτοιες κινήσεις και μπορεί να σκεφτούν διάφορα του στυλ "απέκτησε πρώτα αναγνωσιμότητα και τώρα το εκμεταλλεύεται". Δεν μπορώ να μπω σε μια τέτοια απολογητική λογική ούτε να αποκρούσω όποια ανοησία ακουστεί. Αυτό το site από τη Day 1 μιλούσε για Web design, ελάχιστα άλλα sites στην Ελλάδα το κάνουν αυτό (όσα έχω ανακαλύψει θα τα βρείτε στις Σημειώσεις) και δε θα μπορούσε παρά να συντηρείται από κάποιον του χώρου. Αυτό ήμουν, αυτό είμαι και το δείχνω, όπως θα έκανε κάθε επαγγελματίας. Στο blog κομμάτι του site δεν αλλάζει τίποτα. Ούτε η θεματολογία, ούτε η συχνότητα, ούτε το στυλ των κειμένων. Αυτός που έγραφε τα κείμενα θα συνεχίσει να το κάνει.

Εκκρεμότητες

Με την μετάβαση από Wordpress σε Expression Engine, ευτυχώς δε χάθηκε τίποτα από τα κείμενα και τα σχόλια, όμως μπορεί κάπου να βρεθούν παλιά κείμενα χωρίς εικόνες ή κάποια dead links. Με τον καιρό θα διορθωθούν. Επίσης έχω να διορθώσω κάποια θεματάκια στα Feeds. Μέχρι να γίνει αυτό, προτείνω όσοι θέλετε να παρακολουθείτε τα κείμενα του blog να εγγραφείτε στα Feeds από το πορτοκαλί κουμπάκι πάνω αριστερά στη σελίδα κι όχι από αυτά του browser για την ώρα. Αυτά είναι τα βασικά - κάποια άλλα μικρά πραγματάκια που θέλουν βελτίωση θα στρώσουν με τον καιρό.

That's all folks

Μεγάλο post, όμως νομίζω ότι έδειξε όλο το σκεπτικό που υπάρχει πίσω από αυτό το site. Πήρε μήνες και υλοποιήθηκε σχεδόν μόνο Σαββατοκύριακα, μια και δεν υπήρχε άλλος χρόνος. Αν λοιπόν θα ονόμαζα κάπως τη νέα έκδοση του, θα την έλεγα The weekend edition σαν τις εφημερίδες με τα περιοδικά, τα CDs και τα πολλά διαφημιστικά, μόνο που αυτή η εφημερίδα δεν έχει τίποτα από αυτά.