20.01.2009

Web design & media sites

Το έγραψα και στο σχόλιο μου στο post: πολλά, πάρα πολλά, σχεδόν όλα τα ελληνικά websites χτίζονται με τη λογική "σχεδιάζω ένα template και μια ομάδα από ανθρώπους αναλαμβάνει να το γεμίσει με νέα, video, σχόλια αναγνωστών κλπ." Αυτό όμως δεν είναι design, αυτό είναι διακόσμηση, όπως είπε και ο Zeldman. (Δε θέλω να πάω στη λογική: "αγοράζω ένα template" ή "αντιγράφω ένα template" γιατί δε θα μας πάει πουθενά. Ας μείνουμε στο "σχεδιάζω ένα template".)

Ποια είναι η σημαντικότερη ικανότητα ενός web designer;

Είναι η αίσθηση του ωραίου; Η ικανότητα να αντιλαμβάνεται το grid και το χρώμα; Η πρωτοτυπία; Οι γνώσεις του σε επίπεδο κώδικα; Η ικανότητα να αναγνωρίζονται οι δουλειές του (δηλαδή να έχει ταυτότητα); Όλα αυτά είναι καλά, αλλά δεν είναι το σημαντικότερο. Το πιο σημαντικό στοιχείο ενός web designer είναι η ενσυναίσθηση ή empathy στα αγγλικά. Είναι δηλαδή η ικανότητά του να αντιλαμβάνεται το context (δηλαδή το ευρύτερο νοηματικό πλαίσιο) ενός έργου και να γνωρίζει πως να αναδείξει το content (δηλαδή το περιεχόμενο) μέσα από τα designs του. Όλο αυτό μοιάζει λίγο με μία από τις μεθόδους του κινηματογράφου, όπου ο ηθοποιός που θα υποδυθεί π.χ. τον μποξέρ πηγαίνει και μαθαίνει μποξ, ζει ανέμεσα στους αθλητές, τρώει ξύλο, κάνει ντουζ μαζί τους και τελικά βιώνει την πραγματικότητα τους. Όσο πιο κοντά έρθει ο designer στον πελάτη του, τόσο πιο αποδοτικός θα είναι. Τότε είναι που έρχονται οι τεχνικές να δώσουν την ταυτότητα του έργου και να το ξεχωρίσουν από τα υπόλοιπα. Αντίθετα, δεν έχουν καμία μα καμία σημασία πόσα βραβεία θα πάρει ένα website ή πόσες ψήφους θα έχει σε Web galleries. Τα Web galleries υπάρχουν για να εντυπωσιάζουν και να δίνουν backlinks. Τα καλύτερά τους sites σπάνια φέρνουν κοντά τον επισκέπτη και τον κρατάνε εκεί. Όμως εμείς αυτό θέλουμε. Όχι;

Media & social sites

Η διαφορά των media και των social sites από τα υπόλοιπα είναι ότι το περιεχόμενο είναι πολισχιδές, απρόβλεπτο και αφορά πολλούς ανθρώπους. Εκεί εμπλέκονται managers, designers & developers, SEO consultants, editors, marketers και πολλοί άλλοι με ξένα ονόματα. Συνεπώς, απαιτείται καλύτερη οργάνωση, μεγαλύτερη συνέπεια απ' όλους και τα ωφέλη (όπως και οι ζημιές) έχουν πολλούς παραλήπτες. Παρ΄ όλα αυτά κι εδώ ισχύει ο απόλυτος νόμος: το πρώτο πράγμα που βλέπει ένας επισκέπτης είναι το design. Στην πρώτη επίσκεψη, δεν προλαβαίνει να φανεί η δουλειά του developer, ούτε θα κριθεί ο editor, ούτε θα φανεί αν ανταποκρίθηκε σωστά στα καθήκοντά του ο manager. Δέχομαι όμως, ότι ο SEO-whatever είναι κρίσιμος, γιατί χωρίς αυτόν δε θα υπάρξει επισκέπτης. Η πρώτη επίσκεψη και η πρώτη εντύπωση -γιατί ποτέ δεν έχεις δεύτερη ευκαιρία να κάνεις πρώτη εντύπωση- και η πιθανότητα να κάνει ο επισκέπτης ένα ακόμα κλικ στο site είναι το μεγάλο στοίχημα του designer, είναι η λεπτή κόκκινη γραμμή που χωρίζει το θρίαμβο από τη μετριότητα ή την καταστροφή.

Designs, redesigns & look'n'feel

Επανερχόμενος στο post του Περικλή λοιπόν, δεν έχει καμία σημασία ένα design ή ακόμα χειρότερα ένα redesign, αν ο designer και γενικά όλη η ομάδα, δεν έχει αντιληφθεί το περιεχόμενο, δεν έχει αυτή την ενσυναίσθηση του context και δεν έχει βέβαια και τους τρόπους να το βγάλει όλο αυτό προς τα έξω. Τα επιτυχημένα designs είναι αόρατα γιατί δε δημιουργούνται για να τραβήξουν το βλέμμα του επισκέπτη στο λεγόμενο εικαστικό κομμάτι, αλλά γιατί επιδιώκουν να στείλουν το βλέμμα στο περιεχόμενο. Το οποίο φυσικά οφείλει να είναι κι αυτό καλοσχεδιασμένο. Αλλά εδώ μπαίνουμε στο βασίλειο της τυπογραφίας, την οποία λατρεύω, αλλά λέω να την αφήσω έξω από την κουβέντα αυτή τη φορά. Όσον αφορά το look'n'feel, αυτό είναι αποτέλεσμα που επίσης προκύπτει από το context, το content, αλλά κυρίως το γενικότερο σχεδιασμό, τη στρατηγική πίσω από το website. Αυτό έχει να κάνει περισσότερο με το brand κι όχι με τον designer (ένα ακόμα σημείο που μιλάμε για ενσυναίσθηση). Ο designer π.χ. που σχεδιάζει το site της The Sun με λογικές CNN είναι ένας κακός designer. Μιλάμε για άλλο κοινό, άλλη θεματολογία, σχεδόν άλλο μέσο. Τελικά όλα αλλάζουν κι όλα μένουν ίδια. Το στυλ είναι ασήμαντο και για να βγει απλώς ένα συγκεκριμένο στυλ στην οθόνη δε χρειάζεται ο designer, χρειάζονται τα galleries και το Photoshop. Για το αληθινό design όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.