11.09.2008

Το μεγάλο πείραμα στο CERN και η επιστήμη

Το σπουδαίο, το ανυπέρβλητο (μέχρι αύριο) πείραμα στο CERN με τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων ή Large Hadron Collider (LHC) είναι κάτι που βλέπουμε σήμερα, αλλά πίσω του κρύβει πολλά χρόνια συστηματικών μελετών, από χιλιάδες ανθρώπους στη Γη.

Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το μέγεθος της προσπάθειας βλέποντας απλώς ένα 2λεπτο ρεπορτάζ σε ένα δελτίο ειδήσεων. Για κάποιο διάστημα είχα την ευκαιρία να ζήσω από κοντά ένα παρακλάδι του μεγάλου πειράματος, το πείραμα ATLAS και να καταλάβω τη διάθεση και την αγωνία των ανθρώπων να πάνε την επιστήμη ένα βήμα παραπέρα. Εξάλλου, μόνο μέσα σε εργαστήρια, συνήθως βρώμικα, υποφωτισμένα και καταθλιπτικά και μόνο κάποιες στιγμές πιάνεις τον παλμό αυτού που λέμε καθαρή επιστήμη, διάθεση για προσφορά σε όλους, χωρίς όρια και δεύτερες σκέψεις. Δεν προσπαθώ να αγιοποιήσω τους επιστήμονες, δεν παύουν να είναι άνθρωποι με αδυναμίες. Οι περισσότεροι είναι κακοντυμένοι, άλλοι είναι επηρμένοι, άλλοι αγενείς, άλλοι κλικαδόροι και πάει λέγοντας. Είναι μια ράτσα κι αυτή. Όμως οφείλουν το σεβασμό μας. Η επιστήμη μάς έχει πάει εκεί που βρισκόμαστε και αυτή είναι που μας έχει βοηθήσει ν' ανοίξουμε τους ορίζοντές μας και να απαλλαχθούμε από τις δυσειδαιμονίες που ακόμα προσπαθούν να μας πνίξουν. Χάρη στην επιστήμη έχουμε εικόνα για το τι περίπου είναι αυτός ο κόσμος, αυτό το σύμπαν και που μπορούμε να πάμε μετά. Χάρη στην επιστήμη μπορούμε βάσιμα να ελπίζουμε για το καλύτερο. Ό,τι και αν γίνω στο μέλλον, ό,τι κι αν κάνω σε κάποιες άλλες πλευρές της ζωής μου, δεν παύει στο αίμα μου να υπάρχει η καταθλιπτική ατμόσφαιρα των εργαστηρίων, οι φυσιογνωμίες των σπουδαίων Φυσικών και το μεγαλείο της επιστήμης. Ποτέ δεν είμαι περήφανος από "εθνικές επιτυχίες" που μας προβάλλουν κάθε μέρα στα ΜΜΕ. Αν υπάρχει κάτι για το οποίο είμαι περήφανος, είναι ότι μπορώ να έχω την επιστήμη για να ελπίζω και το προνόμιο να σκέπτομαι όπως αυτή με έμαθε.