Το βιβλίο "How to Have Impossible Conversations"
Ωραίος τίτλος για βιβλίο, ψαρωτικός με αυτό το "impossible". Τι σημαίνει "impossible" και πώς μπορείς να σταθείς σε τέτοιες κουβέντες; Μετά έχεται και ο υπότιτλος "A Very Practical Guide" και το πράγμα γίνεται ακόμα πιο ιντριγκαδόρικο.
Με αυτή την αφετηρία και χάρη σε κάποιες πολύ καλές κριτικές αποφάσισα να αγοράσω αυτό το βιβλίο.
Δεν είναι ντροπή: με ενδιαφέρουν τα βιβλία που έχουν κάποια πρακτική εφαρμογή, αυτά από τα οποία μπορώ να μάθω κάτι και να το εφαρμόσω μετά. Χαίρομαι τους ανθρώπους που διαβάζουν για τη χαρά του διαβάσματος. Εγώ δεν είμαι ένας από αυτούς. Ουδείς άσφαλτος.
Το How to Have Impossible Conversations έχει μια δομή με κεφάλαια αυξανόμενης δυσκολίας. Το κάθε κεφάλαιο έχει κάποιες τεχνικές που βοηθάνε στο να βελτιώσεις τον τρόπο που επικοινωνείς με τους ανθρώπους γύρω σου. Το βιβλίο σού λέει "βεβαιώσου ότι έχεις ξεπεράσει ένα επίπεδο δυσκολίας και τότε μόνο πήγαινε στο επόμενο".
Καθώς διάβαζα τα πρώτα κεφάλαια αυτά που έβλεπα ήταν τόσο προφανή που προσπαθούσα να καταλάβω αν υπάρχουν τίποτα κρυμμένα νοήματα. Λέει π.χ. το βιβλίο "Listen more, talk less". ΟΚ και; Αυτό θέλει και ανάλυση;
Αλλά, ναι, προφανώς θέλει κι ανάλυση. Πόσοι άνθρωποι γύρω μας έχουν τη διάθεση και την ικανότητα να μιλήσουν λιγότερο και να ακούσουν περισσότερο; Ελάχιστοι; Λιγότεροι κι από ελάχιστοι;
Οπότε μια χαρά κάνει το βιβλίο και ξεκινάει από το μηδέν.
Έτσι, σιγά σιγά όντως προχωράει σε όλο και δυσκολότερες τεχνικές συνομιλίας και το κάνει αυτό με συνεχή παραδείγματα από την καθημερινότητα. Βέβαια μιλάει για την αμερικάνικη καθημερινότητα, αλλά τα ίδια πράγματα λίγο έως πολύ ισχύουν κι εδώ. Αυτό το κάνει όντως να είναι ένας πρακτικός οδηγός επικοινωνίας.
Και κάποια στιγμή φτάνουμε στα πραγματικά impossible conversations: πώς μιλάς με έναν φανατικό;
Παράδειγμα: αν υποθέσουμε ότι είσαι υπέρ του εμβολιασμού κατά του Covid, πώς αντιμετωπίζεις έναν φανατικό αντιεμβολιαστή;
Τον αποκαλείς "ψεκ" και λήγει; Κατάφερες πιστεύεις κάτι με αυτό; Εννοείται πως όχι.
Αν πραγματικά θες να επικοινωνήσεις με τον άνθρωπο αυτόν, δε θα βγει αναίμακτα: θα πρέπει να του δώσεις το credit ότι πιθανώς θέλετε τα ίδια πράγματα, να βρεις τους λόγους που τον κάνουν να πιστεύει κάτι διαφορετικό από εσένα, να αποδυναμώσεις τους λόγους αυτούς και να αφήσεις τον καιρό να περάσει πιθανώς προς όφελος της δικής σου θέσης. Ευκολάκι.
Το ωραίο με το βιβλίο είναι πως ούτε υπόσχεται θαύματα ούτε κάνει θαύματα. Αυτό που κάνει είναι να ξεκλειδώνει τους κώδικες της ανθρώπινης επικοινωνίας των σύγχρονων κοινωνιών.
Πιστεύουμε ότι επειδή μπορούμε να αρθρώνουμε πέντε λέξεις στη σειρά μπορούμε να συνομιλούμε και καλά. Λάθος. Στην πραγματικότητα μια συνομιλία μεταξύ δύο ανθρώπων κουβαλάει πολλά περισσότερα πράγματα από την εκφορά μιας άποψης. Δε μας το είπαν ποτέ στο σχολείο, δε μας έμαθαν ποτέ πως το τι λες είναι εξίσου σημαντικό με το πώς το λες.
Το βιβλίο How to Have Impossible Conversations είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. Ακόμα κι αν δε σας ενδιαφέρει να συμμετέχετε σε impossible conversations είναι βέβαιο ότι θα ωφεληθείτε σε κάθε άλλη συνομιλία σας.
